یک ضرب المثل است که می گوید اگر یک برنامه ریزی یک ساله دارید گندم بکارید، اگر برنامه ریزی 5 ساله دارید درخت سیب بکارید اما اگر یک برنامه 100 ساله دارید انسان تربیت کنید.

دیروز خبری در کیهان خواندم که خیلی شوکه شدم.(لینک خبر)

چرا باید اجازه دهیم در ایران یک کشوری که محور تروریسم بین المللی است به بهانه های کارآفرینی بیاید در ایران انسان تربیت کند؟ و باید رصد کرد تا روشن شود کدام دست های داخلی مسبب این اتفاق شده است.

آیا واقعا در توان آموزش و پرورش جمهوری اسلامی نیست که مدارسی از این دست را مدیریت کند؟

موضوع اینجاست که ما می دانیم هیچ گاه دل آمریکا برای ایران نسوخته است. آنها همیشه در صدد ضربه زدن به ایران بوده اند. لکن حالا که ابزار نظامی و فشارهای اقتصادی جواب نمی دهد روی آورده اند به تربیت نسل. نسلی که بیست سال دیگر به راحتی افسار این مملکت را به دست آمریکا می سپارد. آن هم با کمترین هزینه بدون جنگ و خونریزی. چیزی شبیه بریدن سر با پنبه.

باید مسئولین پاسخگوی این امر باشند و بر گردن سربازان گمنام امام زمان(عج) است که این موضوع را پیگیری و عوامل آن را شناسایی کنند.