خورشید عالم تاب

از زمانی که خداوند بزرگ انسان را خلق کرد، دائما در طول زمان های مختلف انسان های جاهلی می زیسته اند که متناسب با اندازه کج فهمیشان در قالب دین و اعتقادات الهی دست به کارهای زشت و حرام زده اند. و تاریخ به ما نشان می دهد که اینگونه افراد مهلک ترین ضربات را بر ادیان راستین الهی زده اند.

اگرچه بنده تخصص دین شناسی ندارم لکن به سهم مطالعات خود می توانم به مواردی اشاره کنم که بدون شک شما هم بر آن گواه هستید. در دین مسیح مذهبی های بی سواد و افراطی حضرت مسیح را پسر خدا و یا خود خدا قلمداد کردند. در دین یهود مذهبی های افراطی برای خدا محدودیت قائل شدند و گفتند وقتی خدا گریه می کنه طوفان میشه یا از این جور صفت های ناروا به خدا دادند.

اگرچه می توان این قبیل انحرافات را نتیجه وسوسه شیطان دانست ولی در کنار این، این جریانات ریشه در تعصبات جاهلی و خرافه گرایی دارد. مثلا در هندوستان فرقه هایی هستند که گاو یا قورباقه می پرستند. خب ذات پرستش ریشه در فطرت خدا جوی انسان داره. ولی جهل و خرافه و تعصب همیشه انسان رو به بیراهه و شرک کشانده است. و این قضیه چه از نوع بت پرستی اون و چه از نوع شریک قائل شدن برای خدا (خدایان ثلاثه) و غیره هیچ کدام با هم فرقی نمی کنند.

حال در مذهب تشیع افراط گرایان آنقدر دچار تعصب و جهل شده اند که حضرت علی (ع) را در حد خدا بالا بردند. و بعد از ان این جریان و دیگر جریانات تا به امروز ادامه پیدا کرده. همین چند وقت پیش اخباری رو می شنیدیم که عده ای در برخی از هیئت ها قلاده به گردن می بستن و در مراسم عزاداری عو عو می کردن. یکبار هم شنیدم که برخی از همین افراد رفته اند در کربلا و به سمت حرم امام حسین (ع) نماز خوانده اند.

در حالات نرم تر آن اینست که دارند کم کم عزاداری ها را به انحراف می کشانند. یکی از این انحرافات مد شدن تمثال حضرت عباس (س) است. یک عکس رنگی که سال به سال هم خوشکل تر و زیباتر و دلربا تر می شود. آنقدر که فرقی با جوان های امروزی ندارد. به عکس دقت کنید. کم کم دارند ابروهای حضرت عباس را هم بر می دارند. یکی دیگر از انحرافات این است که نفس روشنگری و انقلاب سیاسی امام حسین (ع) به حاشیه رفته و انواع و اقسام مدل های عزاداری از اشکال سینه زنی گرفته تا انواع علم و کتل جای آن را پر کرده است. و آنقدر این قضیه عمیق است که در صدا و سیما هم وقتی می خواهند درباره محرم سریال بسازند رفتن زیر کتل (علم) امام حسین می شود آرزوی یک جوانی که دلش می خواهد ارادتش را به امام حسین نشان دهد. و این می شود که کم کم نحوه عزاداری تغییر می کند.

حالا عزاداری ها دارد سر از موسیقی در می آورد. پخش صدای نی به جای روضه خوانی یکی دیگر از انحرافات عزاداری هاست که حالا از گوشه و کنار شنیده می شود که در فلان منطقه اهواز با ارگ عزاداری کرده اند. اینها بدعت هایی که کم کم وارد دین می شود. و بعضی آنقدر موزیانه هستند که اهل بصیرت به ماهیت ان شک می کنند که نکند این انحرافات ریشه در سناریوهایی دارند که آن ور مرزها توسط دشمنان نوشته شده اند. از جمله انها سبک های جدید مداحی است. که محوریت ان به جای روضه خوانی بر مبنای تن صدای قشنگ و دوبس دوبس مداح است.

سبک های عزاداریی که از اساس زیر سوال است. آیا این دوبس دوبس ها برای امام حسین است؟ آیا این سبک های جلف ربطی به انقلاب امام حسین دارد؟ انقلابی که برای احیای امر به معروف و نهی از منکر شکل گرفت. انقلابی که برای زنده کردن سیره رسول الله در مقابله با شرابخواری، سگ بازی، بی دینی و لابالی گری یزید شکل گرفت. چشمتان روز بد نبیند که در برخی از هیئت ها همین بچه هیئتی های کشته مرده و یقه چاک و صورت های لطمه دیده و سینه های کبود شده پس از اتمام هیئت سر از قلیان سراها و ...  در می آورند. این هم از مظلومیت حسین (ع) است.

حالا شنیده ای که در یکی از استان های کشور هیئتی به راه افتاده است با نام "متوسلین به ذوالجناح" 14 معصوم را ول کرده اند و چسبیده اند به یک اسب.

2- در وبلاگ آتیه سازان اهواز بخوانید: شور حسینی یا شعور حسینی؟
3- در وبلاگ عطارنامه بخوانید:امام حسین به چه چیزی احتیاج دارد؟
4- در همین رابطه شعری زیبا از سیدمحمدمهدی شفیعی (شاعر صاحب نفس اهوازی): مرزی نمانده بین عزاها  عیدها.
5- سید مجتبی هم در این رابطه مطلبی نوشته است.