خورشید عالم تاب

۱-اولین امتیاز این است که ائمه طاهرین علیهم السلام همه از صلب او هستند.از این جهت روایاتی از رسول اکرم آمده است که به این امتیاز تصریح شده است.سلمان فارسی میفرماید((حسین در دامان رسول اکرم (ص) نشسته بود و حضرت اورا میبوسید و میفرمود:(انت السید ابو الساده انت الامام ابن الامام ابوالائمه انت الحجه ابن الحجه ابو الحجج تسعه من صلبک و تاسعهم قائمهم)(تو بزرگی و پدر بزرگانی .تو امامی و پسر امامی و پدر امامانی.تو حجت خدایی و پسر حجت خدایی و پدر حجت خدایی و آن حجت های خداوند نه نفرند که از نسل تو هستند و نهمین آنان قائم آل محمد است)(کمال الدین/ج۱.ص۲۶۹.حدیث۱۲)

۲ـدومین امتیاز این که تداوم حیات اسلام مرهون شهادت اوست.همانطور که در حدیثی ذکر شده:(الاسلام بالنبوی الحدوث و بالحسینی البقا)اگر به تاریخ مراجعه شود .فهمیده میشود که اگر قیام حسین و اسارت اهل بیت آن بزرگوار نبود.نامی از اسلام باقی نمانده بود.

امام حسین(ع) وقتی که ستمگران بنی امیه میخواستند بیعت با یزید را به ایشان تحمیل کنند به این امتیاز اشاره میکند:

(لو بایعت یزید فعلی الاسلام السلام)اگر بایزید بیعت کنم باید فاتحه اسلام را خواند.

۳-سومین امتیاز امام حسین (ع) شعله های محبت او در دلهاست.رسول کرم (ص)میفرمود:(ان للحسین حراره فی قلوب الناس لن تبرد ابدا):

همانا برای حسین .محبتی در دلها شعله ور است که هرگز خاموش شدنی نیست.

۴-چهارمین امتیاز برای ابی عبدالله الحسین.ع.این است که در تربت او شفا است و استجابت دعا در حرم مطهر او از نظر روایات مسلم و قطعی است.(مناقب ابن شهر آشوب/ج۴.ص۸۲)

۵-امتیاز پنجم که  بسیار بزرگ میباشد.آن است که حسین (ع) عشق و وفاداری و گذشت در راه خدارا عملا معنی کرد و باید گفت اگر عمل امام حسین (ع) در روز عاشورا نبود.بسیاری از مفاهیم و لغات معنی نمیشد.حسین(ع) در روز عاشورا میفرماید:((اللهم انت ثقتی فی کل کرب و انت رجائی فی کل شده و انت لی فی کل امر نزل بی ثقه و عده.کم من هم یضعف فی الفواد و تقل فی الحیله و یخذل فی الصدیق و یشمت فی العدو انزلته بک . شکوته الیک رغبه منی الیک عمن سواک ففرجته عنی و کشفته فانت ولی کل نعمه و صاحب کل حسنه ومنتهی کل رغبه)) {۱}

ای خدا ! پناه من در هر غمی تو هستی و امید من در هر سختی تو هستی.در هر چه بر من روی اورد.تو پناه و یاری کننده من هستی.چه بسیار از غم هایی که دل را به تپش در میاورد و چاره را کم میکند و رفیق را درمانده و دشمن را خشنود میکند.به تو واگذار نمودم و شکایت آن را به تو کردم برای رغبتی که فقط به تو داشتم نه به غیر تو.و تو آن غم را دفع کردی.پس تو صاحب هر نعمت و هر خوبی هستی و منتهای هر آرزو تویی.

او هر چه دارد در راه حق فدا میکند.مال.عیال.اصحاب.اولاد.و حتی طفل شیرخوار را.ودر گودال قتلگاه چنین میگوید:

ترکت الخلق طرا فی هواکا                    وایتمت العیال لکی اراکا

ولو قطعتنی فی الحب اربا                     لما حن الفواد الی سواکا {۲}

ای خدا!از همه کس.از همه چیز در راه تو گذشتم و برای ملاقات تو از همه وابستگان چشم پوشیدم.ای خدا!اگر در راه محبت تو پاره پاره شوم.دل من به سوی غیر تو تمایل نخواهد کرد.

آری!این است حقیقت ایمان و سیر الی الله تعالی.که در وجود سراسری امام حسین علیه السلام متجلی بود.

پی نوشت ها

۱-منتهی الآمال/ج ۱

۲-محدث قمی(رحمه الله علیه)این اشعار را در ضمن مرثیه ای از کتاب معراج المحبه.در جلد ۱منتهی الآمال آورده است.