سیمای منافقان از منظر قرآن
بسم الله الرحمن الرحیم
اذا جائ ک المنافقون قالوا نشهد انک لرسول الله والله یعلم انک لرسوله والله یشهد ان المنافقین لکاذبون-اتخذوا ایمنهم جنه فصدوا عن سبیل الله انهم سا ئ ما کانوا یعملون
(ای رسول ما)چون منافقان (ریاکار)نزد تو آمدند و گفتنند که ما به یقین و حقیقت گواهی میدهیم که تو رسول خدایی (فریب مخور)خدا میداند که تو رسول اویی و خدا هم گواهی میدهد که منافقان سخن به مکر و دروغ میگویند.قسم های (دروغ)خود را سپر جان خویش قرار میدهند تا بدینوسیله راه خدا را (به روی خلق )ببندند که آنچه میکنند بسیار بد میکنند.
سوره منافقون آیه ۱ و ۲
و اذا رایتهم تعجبک اجسامهم و ان یقولوا تسمع لقولهم کانهم خشب مسنده یحسبون کل صیحه علیهم هم العدو فاحذرهم قاتلهم الله انی یوفکون
(ای رسول)تو چون کالبد جسمانی آن منافقان را مشاهده میکنی تورا بشگفت آرند و اگر سخن گویند(بس خوش گفتار و چرب زبانند)بسخنهاشان گوش فرا خواهی داد.(ولی از درون)گویی که چوبی خشک بر دیوارند.هر صدایی بشنوند بر زیان خویش پندارند.دشمنان به حقیقت اینان هستند از ایشان بر حذر باش.خدایشان بکشد.چقدر از حق باز میگردند.
سوره منافقون آیه ۳
هم الذین یقولون لا تنفقوا علی من عند رسول اله حتی ینفضوا
اینها همان مردم بدخواهند که میگویند میگویند بر اصحاب رسول انفاق مکنید تا از گردش پراکنده شوند
یقولون لئن رجعنا الی المدینه لیخرجن الاعز منها الاذل
آنها (پنهانی)میگویند اگر به مدینه مراجعت کردیم البته باید(یهودان) اربابان عزت و ثروت مسلمانان ذلیل را از شهر بیرون کنند
آیات ۷ و ۸ سوره ی منافقون